Τα νοσήματα των ούλων και η θεραπεία τους

Τα νοσήματα των ούλων οφείλουν την ύπαρξή τους κυρίως στην παρουσία της πλάκας, ενός κολλώδους φιλμ από βακτήρια που συσσωρεύεται πάνω στα δόντια μεταξύ των βουρτσισμάτων. Χωρίς αυστηρή στοματική υγιεινή ο σχηματισμός οδοντικής πλάκας οδηγεί στην ανάπτυξη της νόσου και τελικά στην καταστροφή των περιβάλλοντων ιστών του δοντιού.

            Τα κύρια νοσήματα των ούλων είναι η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα. Η ουλίτιδα αποτελεί την πρώιμη εκδήλωση φλεγμονής των ούλων με συμπτώματα όπως ερυθρότητα, διόγκωση, αιμορραγία (αυτόματη ή κατά το βούρτσισμα) και πιθανή ευαισθησία στα ούλα. Μερικοί παράγοντες που ευνοούν την εμφάνισή της είναι: ορμονικές διαταραχές, ορισμένα φάρμακα χρόνιων νοσημάτων, κακή διατροφή, κάπνισμα, σακχαρώδης διαβήτης και ορθοδοντικά σύρματα. Η ουλίτιδα είναι αντιστρεπτή αν διαγνωστεί έγκαιρα. Η θεραπεία της συνίσταται στον καθαρισμό (αποτρύγωση) από τον οδοντίατρο με σκοπό την απομάκρυνση της οδοντικής πλάκας και πέτρας, σε συνδυασμό με επιμελή προσωπική στοματική υγιεινή.

            Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία η ουλίτιδα μπορεί να οδηγηθεί σε περιοδοντίτιδα. Η φλεγμονή αυξάνει, οι ιστοί που στηρίζουν το δόντι καταστρέφονται με κύρια συμπτώματα αυτά της αιμορραγίας των ούλων, της διόγκωσης και υποχώρησης των ούλων (με συνέπεια τα δόντια να φαίνονται μεγαλύτερα), της κινητικότητας και αλλαγής θέσης των δοντιών και της κακοσμίας του στόματος.

 

Όπως επισημάνθηκε και παραπάνω ο κύριος παράγοντας είναι η μικροβιακή πλάκα, ωστόσο διάφοροι άλλοι παράγοντες συμβάλλουν στην εξέλιξη της περιοδοντίτιδας όπως: η κληρονομικότητα, το κάπνισμα, οι ορμονικές διαταραχές, το στρες, η λήψη φαρμάκων, ο σακχαρώδης διαβήτης, η κακή διατροφή και διάφορα συστηματικά νοσήματα. Η διαφορά από την ουλίτιδα είναι ότι στην περιοδοντίτιδα υπάρχει μόνιμη οστική καταστροφή, η οποία ποικίλει ανάλογα με τη βαρύτητά της και είναι μη αναστρέψιμη. 

Αποτρύγωση και ριζική απόξεση, που αποτελεί τη συνηθέστερη και την πιο συντηρητική θεραπεία. Περιλαμβάνει χρήση υπερήχων και εργαλείων χειρός για απομάκρυνση της συσσωρευμένης οδοντικής πλάκας και τρυγίας και της λείανσης της επιφάνειας της ρίζας.

• Χειρουργική θεραπεία που ενδείκνυται σε περιπτώσεις όπου οι ιστοί που περιβάλλουν τα δόντια δεν μπορούν να αποκατασταθούν με συντηρητικές μεθόδους.
• Φαρμακευτική αγωγή, με βραχυπρόθεσμη χορήγηση φαρμάκων όπως αντιβιοτικά και αντισηπτικά που μπορούν να μειώσουν τα βακτήρια και τη φλεγμονή.
• Διατήρηση θεραπευτικού αποτελέσματος. Ένα καλό πρόγραμμα περιλαμβάνει συχνές επισκέψεις στον οδοντίατρο, σωστή στοματική υγιεινή και χρήση αντιμικροβιακών στοματοπλυμάτων.

           

Κωνσταντίνος Μπιστολάκης

Χειρουργός Οδοντίατρος Πανεπιστημίου Αθηνών