-Και πώς έκανες, ρε Γιώργη, όταν στην βάρεσε με το καμουτσίκι;
-Ούι, ούι την πουτάνα, με ζεμάτισε! Βάζω μια φωνή και γυρνώ και της αστράφτω μια, μέσ’ τα μάτια!
-Και πώς αντέδρασε, ρε Γιώργη;
-Βάρει με κι άλλο, έσκουζε! Βάρει με κι άλλο!
Και να τα χάχανα στο καφενείο…
Να σας πω την «αμαρτία» μου, από αυτή την ιστορία πήρα… «γραμμή» και άρχισα να ψάχνω το θέμα, που συνέβαινε… δίπλα μου… Πήγα στο Άργος μέσω… Τριπόλεως, που λέει ο λόγος…
Ο Γιώργης δεν ήταν από τα άτομα που επέλεγαν «κλασικά» οι συμμετέχουσες στο… «άθλημα του μηχανοδηγού», γιατί ήταν χωριάτης, αντικοινωνικός και απαίδευτος. Είχε, όμως, κάποια προσόντα… ιδιαιτέρως αξιοπρόσεκτα: Ψηλός, γεροδεμένος, με καλή φυσική κατάσταση, μαντρί απομονωμένο και… 22 εκατοστά… Και επιπλέον, ένα ξάδερφο «βασικό» στην ομάδα που δούλευε στη… «σκευοφόρο».
Εκείνη την εβδομάδα οι 4 «κυρίες» θέλανε να εκδράμουνε στους αγρούς και στη φύση, έχοντας τάσεις βουκολικές. Ο Γιώργης, λοιπόν, ήταν ιδανική περίπτωση να φιλοξενήσει στο μαντρί του το… δρώμενο, έτσι επελέγη και ως συνδαιτημών.
Τέσσερις οι γυναίκες και τρεις οι σερνικοί εκδράμανε ένα Σάββατο κατά το μαντρί του, όπου η φιλοξενία ήταν πλούσια, με μυτζήθρα, ψωμί πινακωτής και κρασί μπρούσκο, μαλαντρενιώτικο. Και μετά τα κεράσματα, ως ήτο φυσικό και αναμενόμενο, περάσανε και στα… βουτήματα. Θες η βουκολική ατμόσφαιρα, θες το κρασί και το κέφι, μια από δαύτες, η παρτενέρ του Γιώργη, μερακλωμένη μετά τον πρώτο γύρο, έριξε ένα ρούχο επάνω της και πήγε κατά το αυτοκίνητο, απ’ όπου γύρισε φορτωμένη με… «ερωτικά βοηθήματα».
-Τι τα θες αυτά μωρή;
-Να, για να το γλεντήσουμε καλύτερα!
-Κοίτα, βάστα μακριά μου αυτό το πλαστικό μαρκούτσι για να μην έχουμε ντράβαλα!
-Να σου ρίξω μερικές με το μαστίγιο;
-Ρίξε αλλά μαλακά…
Τι ήταν να της το πει, του ρίχνει δυο ζεματιστές, χράπ-χρουπ, πετάγεται ο δικός σου επάνω, της αστράφτει μια σφαλιάρα και στη συνέχεια της το παίρνει από το χέρι και την αρχινά στο μερί. Πού σε πονεί και πού σε σφάζει! Και δώσ’ του αυτή να του φωνάζει:
-Δείρε με, λεβέντη μου, δείρε με!
Και να τα’ ακούσουνε κι οι άλλες που είχανε σκορπίσει στα γύρω με τους παρτενέρ τους και να μοιραστούνε τα… βοηθήματα, χειροπέδες, δονητές, μαστίγια, κ.λ.π., κ.λ.π. Ακολούθησε… «Σεξ και βια», όπως είχε γραφτεί και στο… μάτριξ της Τούμπας, στο φετινό ματς ΠΑΟΚ – Άρης…
Και σεις αναρωτιέστε πού μπορεί να συμβαίνουν όλα αυτά και με ρωτάτε «απ’ το μυαλό σου τα βγάζεις, δεν είναι δυνατόν» και, όμως, είναι και έχω ακούσει και χειρότερα αλλά ανέφερα τα πλέον «ανώδυνα» για να μη μπλέξω και με κανένα εισαγγελέα (και είναι, φυσικά, απολύτως διασταυρωμένα)… Άλλωστε, είμαι χρόνια στο κουρμπέτι, έχω ακούσει τόσα και τόσα, άλλο αν ως τώρα δεν ήθελα να το ανοίξω το στόμα μου, καθότι επαγγελματίας. Τώρα, όμως, που είμαι πλέον ένας απλός αγρότης, δεν έχω να χάσω και τίποτα…
Γι’ αυτό, λοιπόν, προσέξτε τι κάνετε, «Λαός και… Κολωνάκι», γιατί τα μαθαίνω!
Γ.Ν.Μ.
πηγη:paratiritis.com
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: Για να μας ενημερώνετε για καθημερινά… «πιπεράτα» ή γενικά ύποπτα περιστατικά, μπορείτε να στέλνετε μήνυμα στο giomoustair@gmail.com ή να τηλεφωνείτε στο: 6945984769
